Alexander Sassen van Elsloo over: systeemrisico, de-dollarisatie, goud, de vooravond van een recessie en waarom je ETF’s beter kan vermijden

Alexander Sassen van Elsloo is bijna twee decennia actief geweest in de beleggingswereld, als stockbroker en analist voor o.a. Engelse hedgefondsen. Hij was verantwoordelijk voor de oprichting van de eerste volledig op hedgefonds gerichte sales desk in Nederland bij de Rabobank. In zijn contact met deze toentertijd beleggende ‘buitenbeentjes,’ heeft hij de nodige kennis en kunde opgedaan. Van risicomijdende strategieën tot en met corporate raiding, Alexander heeft het allemaal meegemaakt. In 2011 is hij voor zichzelf begonnen en opereert hij als consultant en columnist via zijn bedrijf Sassen Research & Consultancy Company.

Systeemrisico

Recentelijk hebben we ondervonden hoe fragiel het banksysteem is met de problematiek rondom de Silicon Valley Bank, Signature Bank, First Republic Bank en Credit Suisse. Economen beweren dat systeemrisico in Europa niet aan de orde van de dag is omdat wij hogere kapitaaleisen hanteren. Echter, bevinden de credit default swaps zich op all-time high niveau en voorziet de Wereldbank dat de economische groei zal vertragen tot het laagste punt sinds de GFC in 2008.

Met deze macro-economische onzekerheden, voorzie jij systeemrisico als relevant reëel probleem?

‘Het is maar even wat je wat je beschouwt als systeemrisico. Als je kijkt naar de ratio’s, dus het kapitaal wat banken moeten aanhouden tegenover risico gewogen bezittingen, dan zitten we op zo’n 17% in de EU, dus er is weldegelijk verbetering doorgevoerd na de GFC in 2008. Het probleem zit er juist in dat zodra banken zich terugtrekken uit bepaalde activiteiten, dat deze markten meer risicovol worden. Deze diensten worden vervolgens overgenomen door de ‘shadow banking,’ ofwel de risico’s verplaatsen zich. Wat een bank doet is in hoofdzaak ALMS (asset liability mismatch), waarbij ze kort geld lenen en ze zetten het lang uit, dat gaat goed zolang alles binnen de perken blijft. Zodra de omstandigheden veranderen, waardoor mensen ‘om wat voor reden’ het geld onttrekken aan de bank, hoeft dit niet per definitie een bankrun te zijn in de zin van ‘ik vertrouw de bank niet meer.’ Het is eerder een kwestie ‘ik ga mijn geld elders stallen,’ want ik kan meer yield krijgen. Dan verkeren banken in de problemen, want hun korte funding die ze lang hebben uitgezet is niet meer te liquideren, dus is het afschrijven geblazen. Dat is wat er zich afspeelt in de VS.

Als je kijkt naar een willekeurige bank, kijk dan naar het eigen vermogen versus de bezittingen, ofwel de ‘liabilities,’ dan zie je dat er altijd een probleem is, dat ze namelijk heel leveraged zijn. De leverage is minder geworden ten opzichte van 2008 middels allerlei boekhoudkundige trucjes. In de praktijk zal geen enkele bank een bankrun overleven. Systeemrisico is een reëel probleem gedurende een ‘black swan’ event, zodra er veel onrust heerst in de samenleving, waarbij mensen het vertrouwen verliezen in het financiële systeem. De problemen in de VS waren daarentegen zeer geconcentreerd.’

We kunnen ons afvragen wat we geleerd hebben van 2008. Desondanks stresstesten vormt het leverage-aspect in het bancaire systeem het grootste gevaar voor financiële instabiliteit. Banken in de huidige vorm zijn fragiel en ondoorzichtig als we kijken naar de activa op de balansen. Sommigen pleiten voor een ‘limited purpose banking systeem’ als oplossing.

Wat is volgens jou de oplossing om het leverage-aspect zoveel mogelijk in te dammen?

‘Het kan ingedamd worden, maar dat wil de markt blijkbaar niet. Een heleboel van onze financiële waarden die drijven op de kracht die krediet heeft om alles artificieel hoog te waarderen. We hebben eigenlijk een soort piramidespel waarbij elke keer meer liquiditeit in de markt gepompt moet worden om alles overeind te houden.

Als je kijkt naar 2008 was het probleem dat het onderpand van banken minder waard bleek te zijn, dus ontstond er een solvabiliteitscrisis. Centrale banken hebben daardoor de rente verlaagd en fors liquiditeit in de markt gepompt juist om die assetwaardes omhoog te stuwen om ervoor te zorgen dat banken, bedrijven en consumenten er balanstechnisch weer rooskleurig voor stonden. Vervolgens zijn banken weer bereid krediet te verschaffen. Ons economisch systeem is krediet gedreven, dus per definitie leverage gedreven. Als je dat leverage-aspect zou wegnemen, spreek je over 100% reserve banking, dan zit je pas écht met een probleem, want dan gaan al die assetwaardes flink omlaag in waarde en krijg je een soort catharsis. Ik vind dat die plaats moet vinden, alleen gaat die über pijnlijk zijn. De huidige situatie door te zetten is niet verantwoord; we zijn al te ver doorgeschoten. We zijn nu bezig met een soort uitstel van executie, maar wanneer die executie gaat plaatsvinden weet niemand.’

De-dollarisatie

De massale kapitaalshift naar grondstoffen de afgelopen jaren heeft de BRICS+ in een sterkere positie gebracht op het wereldtoneel. Zo is China is haar valutareserves (USD) als geruim 10 jaar aan het afbouwen; is de LNG-deal tussen Qatar en China onlangs niet in dollar verricht maar in yuan; en de sancties jegens Rusland. Dan nog de geruchten die zich voordoen dat de BRICS+ een commodity-backed currency willen lanceren. Hoewel de internationale reserves in 1999 ruimschoots 70% bedroegen is deze inmiddels gedaald tot 59% geschieden in USD.

Hoe voorziet jij de toekomst voor de dollarhegemonie?

‘Die is al aan het afbrokkelen, maar gek genoeg gaat de dollar daardoor eerst sterker worden en dat kan echt nog wel een tijdje duren. Het is ook heel moeilijk, bijna alles is geprijsd in dollars, alle grondstoffen nota bene. Het is dus logisch dat de BRICS ervan af willen. De dollar wordt als wapen ingezet dat is begonnen bij Trump en Biden zet dit voort. Met de oorlog in Oekraïne komt deze dominantie ook naar voren, dat de VS dingen doet die eigenlijk niet mogen, zoals het bevriezen c.q. het in beslag nemen van de Russische dollarreserves. Hiermee ondergraaf je het hele juridische systeem wat we hebben opgetuigd om het allemaal werkbaar te houden. We hebben ook gezien dat de VS Iran uit het Swift betalingssysteem heeft gestoten; een land wat een ander land verbant uit het financiële systeem. Hierom is de drive vanuit de BRICS erg groot om een eigen munt op te richten of een ander betalingssysteem te creëren om zich maar te kunnen vrijwaren van de dollardominantie.

Alleen is er een probleem. Als ik handeldrijf met China dan krijg ik betaald in Chinese Renminbi en daar kan ik zelf vrij weinig mee, dus converteer ik het op zijn beurt naar US Dollars. Op het moment dat ik dollars heb, investeer ik op zijn beurt ook weer in de Amerikaanse economie, doordat ik indirect investeer in Amerikaanse staatsobligaties, ofwel dollar recycling. Daarom is de dollar ook zo sterk, de Chinese munt is daarentegen zeer beperkt en het is een gesloten markt. China heeft er zelf voor gezorgd dat hun munt nooit kan concurreren met de dollar.

Als de BRICS een soort mandje maken is dat een prima oplossing voor hun handel onderling, dus stel Brazilië doet zaken met China, dan kunnen ze hun eigen ‘nieuwe’ munt gebruiken zonder de transactie te verrichten in dollars. Eigenlijk een soort efficiënte manier van ruilhandel voor de BRICS, maar deze munt zal nooit zo perfect gematcht zijn als de dollar, daarom blijft die dollar zo centraal staan en pas bij een hele grote crisis waardoor er dislocatie plaatsvindt zullen mensen pas écht vrij zijn de keuze te gaan maken, maar dit is vooralsnog geen realistisch scenario.’

De BRICS+ opperen voor een commodity-backed currency. Het peggen van valuta aan grondstoffen zou dan betekenen dat grondstoffen fors in waarde zullen stijgen, waardoor de valuta in kwestie te dominant wordt en deze rigide valuta niet meer interessant is voor importerende landen. Aangezien de BRICS+ in hoofdzaak exporterende landen zijn, vormt pegging het recept om de eigen export te vernietigen en monetaire soevereiniteit te verliezen aangezien geen enkel land zaken wil bedrijven met een land waarvan de valuta niet aantrekkelijk is. Dit zou op zijn beurt weer devaluatie teweegbrengen.

Voorziet jij een commodity-backed currency als een volwaardige vorm van valuta?

‘Bij goud is dat wat makkelijker, want er wordt 2% per jaar gedolven en dus is het nagenoeg fixed. Er zijn wel eens economen geweest, zo óók Lex Hoogduin die zeggen dat een centrale bank moet zorgen dat er een x hoeveelheid geld wordt bijgedrukt, een heel klein beetje wat fungeert als smeermiddel. Hiermee voorkom je niet in de verleiding te raken door de printer aan te zetten, want er is in het geschetste voorbeeld sprake van een stable currency.

Het voordeel van een stable currency is dat prijzen waarschijnlijk prijzen zullen dalen, want wat mensen vergeten is dat alles goedkoper wordt als je kijkt naar de technologische ontwikkelingen. Ook neemt de functionality toe, dus met de technologie is men in staat steeds meer geld verdienen. In die verhoudingen is er goede deflatie. Helaas hebben de centrale banken dat overgepoederd met geld bijdrukken en daar zijn ze blij als ze 2% inflatie hebben, maar eigenlijk worden we dus bestolen. We zouden de meeste prijzen die we allemaal zien, moeten zien dalen door technologische vooruitgang en dat gebeurt niet. Als je een monetair systeem zou hebben wat min of meer fixed is – of in elk geval wat een klein beetje variabel is om wat klappen op te kunnen vangen – en het idee los te laten dat je op elk wissewasje wil inspelen – zul je zien dat je deflatie zal bewerkstelligen en dus dat je veel meer kan kopen voor je geld.’

Michael Every (analist Rabobank) benoemt dat de ‘petroyuan’ gelijk staat aan een soort James Bond-geopolitiek. Het Oosten probeert momentum naar zich toe te trekken door destabilisatie te bewerkstelligen, maar economisch stabiel zijn de BRICS+ niet als we kijken naar hun economieën, obligatiemarkten en valuta’s. Sterker nog The Gulf Cooperation Council (GCC) hebben hun valuta gepegged met de USD omdat men bewust geen reserves wil aanhouden in de volatiele renminbi. Het lijkt erop dat ‘practice what you preach’ niet hoog in het vaandel staat bij BRICS+ en dat er onderling te veel tegenstrijdigheden zijn, (zoals we zien bij de OPEC momenteel) waardoor het lastig wordt momentum naar zich toe te trekken ten opzichte van het Westen.

Moeten wij ons zorgen maken voor een opmars van de BRICS+ en kleven hier gevaren aan voor het Westen of blijft het bij bombarie?

‘Ja en nee, natuurlijk veel goederen die wij nodig hebben zoals grondstoffen zijn afkomstig uit de BRICS, maar als je puur monetair gaat kijken en wetende dat de dollar nog wel even zal aanblijven als wereldreservemunt valt er weinig opmars te maken. Vergeet niet dat veel ook politiek is; het positioneren van onderhandelingsposities etc. Als je geen alternatieven hebt, dan kan je ook niet dreigen. Als je zegt: ‘joh we hebben al een BRICS currency en een alternatief betalingssysteem’ dan kun je ergens mee op tafel slaan en onderhandelen, dat is eigenlijk wat al deze landen proberen te doen.’

Goud

‘Gold flows East’ is een opmerkelijk aspect als we constateren dat het Westen een negatieve trade flow heeft en dat de US vorig jaar 136 ton heeft verkocht vs. China die 160 heeft gekocht. Met het aanbreken van de oorlog in Oekraïne, is het Oosten massaal goud gaan importeren gezien de almachtige dollardominantie en tegenpartijrisico’s die een serieus probleem vormen in tijden van geopolitieke onrust, waarbij Rusland voor een debt default is gegaan. Tegenpartijrisico’s maken de financiële markten meer grillig, aangezien het systeem berust op vertrouwen.

Wat is de impact op termijn inzake de financiële markten met een toenemende mate aan tegenpartijrisico’s?

‘Natuurlijk als er oorlog is dan wil je goud in je kluizen hebben. Dat centrale banken in recordtempo goud hebben aangekocht vorig jaar, was een teken dat je echt moest opletten en dit speelt zich al een aantal jaren af. Een boel centrale banken met name die van Rusland bijvoorbeeld, daar zag je al dat ze er alles aan deden om de dollar te dumpen. China doet nou min of meer hetzelfde voor zover het zich kan permitteren, want in tegenstelling tot de Russen hebben de Chinezen natuurlijk ontzettende grote exportbelangen naar de VS toe en dus blijf je met die dollar recycling zitten. Wat dat betreft kunnen die twee niet zonder elkaar op dit moment.

Goud, het blijft wat de gek ervoor geeft en hoeveel gekken ernaar kijken. Al 6.000 jaar fungeert goud als een store of value wat een onderdeel is van een currency, aangezien elk land een goudreserve aanhoudt. Niks komt dichter bij de definitie van geld als goud. Óók ik ben een goldbug, alleen zie ik goud niet als een investering, maar als een hedge; als een verzekering. Gek genoeg niet tegen inflatie, veel mensen zeggen dat goud een hedge is tegen de inflatie, dat is pertinente onzin. Kijk zelf maar, goud heeft een zeer variabele trackrecord wat dat betreft. Het gaat om wat voor soort inflatie je hebt. Goud is een verzekering tegen geldontwaarding, dat centrale banken geld bijdrukken en ons geld na verloop van tijd altijd minder waard zal worden in termen van koopkracht. Reden genoeg dus om goud in je portefeuille te hebben.’

Vorig jaar zagen we centrale banken mede hierom en de hoge inflatie recordaankopen vestigen in goud. Momenteel is de toenemende volatiliteit, inflatie, afnemende reële rendementen en winstwaarschuwingen de norm. Beleggers zoeken een toevlucht naar een veilige haven.

Is volgens jou een recessie-scenario hiermee nog altijd intact of ben jij optimistisch van aard gesteld?

‘Als je alles gaat bekijken en je kijkt naar de exportcijfers van China naar Amerika toe en de import vanuit Amerika naar China, dan weet je gewoon het teken aan de wand is, er komt een recessie aan. Het gevaar van deze recessie is dat die naar waarschijnlijk wereldwijd zal zijn. Vaak heb je dat alleen bepaalde regio’s last zullen hebben van een recessie, maar nu lijkt het erop dat we allemaal dezelfde kant opgaan. Dat is nieuw, dus ik verwacht wel dat we aan het einde van dit jaar c.q. begin volgend jaar in een zware recessie zitten. We hebben al een terugval gehad in de beurzen, maar dat was maar een correctie van 20%. De vraag is: ‘hebben ze die recessie juist ingeprijsd?’ Als die recessie veel zwaarder gaat zijn dan verwacht, kunnen de beurzen nog flink lager en wat goud gaat doen is dan moeilijk te zeggen.

Er zit veel leverage in het systeem en het gekke wat je dan krijgt, is dat er iets ‘counter intuitive’ gebeurt doordat beleggers te maken krijgen met margin calls. Partijen die dus met geleend geld beleggen, die moeten, als de positie tegen hun in gaat, geld bijstorten. Dus wat vaak gebeurt is dat men de goede assets gaat verkopen om aan die margin call te voldoen; dus verkoopt men vaak posities zoals goud. Hierom kan goud ook meegaan in een crash en krijgt alles opeens een correlatie van 1.0. Pas daarna krijg je eventueel dat men weer gaat kijken naar een safe haven en krijg je pas en positief prijseffect.’

Je hebt zelf ervaring binnen de hedgefondswereld en wellicht heeft u een verklaring hiervoor. Goud ondermijnt defacto de prestaties van de meeste institutionele investeerders. Sinds de lancering van de euro in 2000 heeft goud een gemiddeld jaarlijks rendement van 8,5% gerealiseerd.

Is dit de reden waarom er een enigszins anti-goud sentiment heerst binnen de finance?

‘De S&P500 heeft het veel beter dan gedaan dan goud, zelfs staatsobligaties hebben het beter gedaan. Hoewel dat laatste is met name gerealiseerd door financiële manipulaties als je het mij vraagt. Het is een beetje appels met peren vergelijken. Met fysiek goud heb je geen tegenpartijrisico. Je kan natuurlijk zeggen met Amerikaanse staatsobligaties heb je dat ook niet, want Amerika zal altijd nominaal terugbetalen, want je zet de printer aan en klaar. Dat is een heel ander verhaal, want goud kun je niet bijdrukken, dus gaan vergelijkingen zoals deze moeilijk op.

Veel asset managers die vinden goud helemaal niks, omdat ze er geen analyse op los kunnen laten. Er zijn geen bedrijfswinsten of sector outlooks. Je kan er helemaal niks mee en er zit ook eigenlijk geen carry op, tenzij je fysiek goud hebt. Fysiek goud kan je uitlenen en heb je dus een kleine return net zoals bij een spaartegoed. Als je goud begrijpt als instrument, dan beschouw je goud als verzekering en zie je het als een ‘long only’ asset. Je kan op de markt inspelen met kleine prijsafwijkingen naar boven en naar beneden, maar dat is handelen en niet beleggen. Verder moeten beleggers de markt niet benaderen als een hedgefonds, door in te spelen op regime changes of het monetaire beleid, dit zal alleen maar teleurstellingen opleveren, omdat het proberen te timen van markten nagenoeg onmogelijk is. Tevens weet een gemiddelde belegger ook niet hoe je posities hedged, dus krijg je te maken met frustraties. Zo moet het dus niet.’

Wat voorzie jij met een structureel hoge kerninflatie in het vooruitzicht en lagere economische groeipercentages? Hoe zullen beleggers hierop acteren, welke assets zijn volgens jou aantrekkelijk en zal de passieve vorm van beleggen verder onder druk komen te staan?

‘Het economische beeld is heel diffuus, je krijgt hele tegenstrijdige cijfers die dagelijks gepubliceerd worden en nogmaals moet men ook beseffen dat economische cijfers vaak geen compleet beeld geven. Het zijn eigenlijk allemaal vaak surveys waarbij we aan ondernemers vragen of ze meer/minder investeren en of ze verwachten wat de prijzen gaan doen. Daarom weten we pas later of er wel of geen recessie is geweest en hoe diep die was. Daar moeten we mee oppassen. We hebben allemaal een soort beeld dat de economie een exacte wetenschap is, nou allesbehalve.

Er zijn een heleboel economen en analisten met verschillende outlooks dus dat diffuse beeld blijft. Ik verwacht dat we langzaam de kant op bewegen van deflatie, ofwel een terugkeer naar de normaliteit. Mijns inziens zal de deflatie omslaan naar de slechte deflatie, omdat die recessie waar ik het zojuist over had, zwaar gaat zijn, mede ingegeven door een credit crunch, dus de beschikbaarheid van krediet zal afnemen en dat zie je nu al in VS met de vastgoedsector gebeuren; allicht een deel II van de solvabiliteitscrisis in 2008. We verkeren eigenlijk in hetzelfde scenario, we hebben nadien alleen maar een opgaande markt gehad en elke keer was het ‘buy the dip.’ Dat is dus eigenlijk de reden waarom al die slimme hedgefonds managers die 20% commissie rekenen overbodig werden. Je koopt lekker een indexfonds en elke vrijdag kun je in het café opscheppen dat je het hartstikke briljant had gedaan. Dat is de gemanipuleerde markt die we sinds 2008 hebben gezien.

Welke assets aantrekkelijk zijn in mijn ogen zijn grondstoffen, aangezien ze schaars zijn; de bevolking zal blijven groeien; en als er een klap komt die niemand zal verwachten – zul je zien dat een vat olie zijn waarde relatief zal behouden, aangezien een vat olie of een metrische ton graan gelijk staat aan het voorzien in het levensonderhoud van een x aantal huishoudens. Zonder grondstoffen kunnen we nooit leven, zonder de grote techbedrijven in principe wel. Grondstoffen blijven volatiel, buiten goud om, dus je moet wel weten wat je doet.’

Waarom je ETF’s beter kan vermijden

In een artikel van IEX betoog je dat ETF’s een gevaar zijn voor het financiële systeem. ETF’s worden doorgaans gezien als efficiënte en goedkope manier om bepaalde assets te volgen. Jij beweert dat dit de uncorrelated returns in het gedrang laat komen en óók dat er sprake is van onjuiste prijsvorming.

Kan je nader uitleggen waarom ETF’s crowded trades zijn die zorgen voor onjuiste prijsvorming?

‘Dat artikel is al een tijdje geleden. Het was niet zo zeer mijn eigen mening, maar ik beschreef een stuk van Abraham Research in het Nederlands die daar een stuk over had geschreven. Daar kreeg ik een heleboel heisa over, want één van de sponsoren is VanEck ETF. Als je bijvoorbeeld de S&P500 ETF koopt dan moeten ze dus die hele S&P tegen vaste verhoudingen gaan kopen. Hierbij maak je eigenlijk geen onderscheid tussen verschillende bedrijven, dus krijg je een hele slechte price discovery. Dit brengt een nadelig opdrijvend prijseffect met zich mee.

We gaan het met name zien als dadelijk het hele riedeltje uit elkaar valt en de beurzen in elkaar storten, dan krijg je dus mandjes die allemaal worden aangelapt en de kopers die zijn dan maar in kleine getalen aanwezig, die kunnen de flow helemaal niet aan en dan denk ik dat je door ETF een grotere daling kan meemaken dan bij een normale compositie van de markt. Dat is weer één van de side effects van het monetaire beleid, door het in de markt pompen van liquiditeit en het op zijn beurt oppompen van financiële markten, is er heel weinig discriminatie geweest tussen alpha en bèta. Alles werd bèta. Op een gegeven moment gaan we naar alpha en dat is ook goed voor goud, dus dan komen er brains bij kijken hoe je je portefeuille gaat samenstellen. Je gaat dan juist individuele namen pakken en meer geconcentreerd beleggen.’

Overigens beweer je dat ETF’s een vorm van valse zekerheid bieden. Zo bestaat de US Energy ETF bijvoorbeeld uit vier bedrijven die goed zijn voor 50% van de marktkapitalisatie. Als we kijken naar commodity ETF’s, speciaal in het geval van goud en zilver – hoe kijk jij naar fysieke assets die gefinancialiseerd worden? Is hier ook sprake van een vorm van valse zekerheid?

‘Laten we eerlijk zijn veel particulieren die kopen ETF’s, zij hebben geen idee wat een Green Energy ETF inhoudt en ze kijken niet wat erachter zit. Ze denken ik heb een goede gok gemaakt op een goede trend en that’s it. Als je dan een portefeuille gaat samenstellen dan blijkt op een gegeven moment dat je Shell dubbel in je portefeuille hebt zitten. Eenmaal heb je losse aandelen Shell en andermaal zit Shell ook weer verpakt in je Green Energy ETF, dus je hebt een veel grotere exposure in Shell dan je eigenlijk wil. Denk maar aan beleggers die zowel losse aandelen Nvidia als NASDAQ ETF’s aanhouden. Dat zal een professionele belegger niet zo gauw gebeuren, maar dat is wel één van de effecten die je ziet. Dat is dus weer bijdragen aan een mispricing van bepaalde fondsen.

Kijken we naar commodity ETF’s bijvoorbeeld zoals goud en zilver dan moet je echt onderscheid maken tussen fysiek en synthetisch. Je hebt bijvoorbeeld bepaalde ETF’s die 100% fysieke dekking bieden, alleen moet je erop vertrouwen dat het juridisch goed is dichtgetimmerd. Maar je hebt ook synthetische ETF’s die simpelweg de prijs volgen van goud, daar ben ik dus echt op tegen, want je ziet dat de papieren goudmarkt 100-400x groter is dan de fysieke markt. Er wordt meer gehandeld in goud dan er onderliggend goud aanwezig is, dan krijg je dus ook in zekere zin een onjuiste prijsvorming. Als ik aan jou een goud ETF verkoop ga ik eigenlijk short, want als de goudprijs stijgt, moet ik jou betalen dus is het een kwestie van hoe meer papieren ETF’s ik verkoop, hoe meer ik de prijs van goud kan drukken en des te meer geld ik kan verdienen.

Maar het ergste van dit is dat het men bij synthetische ETF belegt in de uitgever, aangezien dit de blootstelling betreft en dus niet de onderliggende commodity! Stel ik ben een uitgevende ETF partij, en ik betaal het verschil in de goudprijs uit vanaf aankoop gemeten (als ETF-aanbieder heb ik dus geen enkele gram fysiek goud in bezit) dan ben ik dus jouw tegenpartij; ik ben dus ook jouw risico. Omdat ik geen fysiek goud heb gekocht, draai ik op voor het prijsverschil en als deze erg groot is door de crisis en een stijgende goudprijs, dan kan ik deze wellicht niet uitbetalen. Bij een fysieke goudpositie of een ETF die 100% gedekt is met fysiek goud heb je dat niet of minder.

Overigens, wat je in een systeemcrisis gaat krijgen is dat de goudprijs eerst fors zal dalen omdat beleggers in synthetisch goud hun ETF (tegenpartij) niet meer vertrouwen en massaal gaan verkopen. Nu hebben we nog maar één goudprijs die voor zowel papier als fysiek goud geldt, maar bij een systeemcrisis, komt er dus een moment waarop er een scheuring komt tussen de papieren en de fysieke prijs; immers, beleggers zullen een onderscheid gaan maken tussen synthetische waardepapieren op goud (hoog tegenpartijrisico) en fysiek gedekte dan wel fysiek goud (geen tegenpartijrisico). De synthetische goudprijs gaat naar nul en de fysiek dan wel fysiek gedekte goudprijs gaat eindelijk haar echte (lees: veel hogere) prijs noteren. Hierom zal ik altijd de voorkeur geven aan fysiek goud voor een langetermijnbelegging.’

Wij danken Alexander Sassen van Elsloo voor dit openhartige interview!