EXCLUSIEF: Interview met Bert Slagter over: de toekomst van crypto, goud en de digitale euro

Bert Slagter is een autoriteit op het gebied van complexiteit en heeft zich na zijn studies (informatica en natuurkunde) hoofdzakelijk gespecialiseerd in decentrale technologieën. Bert is host bij Satoshi Radio en BNR’s Cryptocast. Onder het grote publiek verwierf Slagter ten tijde van de pandemie bekendheid als voormalig lid van Red Team C19 NL, waarin hij diverse keren te zien was bij Op1. Daarnaast heeft hij samen met zijn broer Peter kennisplatform Bitcoin Alpha opgericht, waar ze hun bijdragen leveren op het gebied van crypto, technologie en economie. Ook is Bert auteur van het boek ‘Ons geld is stuk,’ waarin hij beschrijft hoe een doorbraak van decentrale technologie vorm kan geven aan het geldsysteem van de toekomst.

Luisteren naar de podcast is ook mogelijk:

De toekomst van crypto

De grootste crypto exchanges Binance en Coinbase liggen flink onder vuur door diverse beurswaakhonden. Zo is de mogelijke verklaring dat Binance niet aan betreffende antiwitwasrichtlijnen kan voldoen volgens DNB en dus is Binance per direct genoodzaakt de activiteiten te staken in Nederland. Het is nog altijd een ‘wildwest’ verhaal omtrent regulering. Wat is er aan de hand inzake dit exchange debacle en waarom treden toezichthouders zo hard op?

‘Wat er aan de hand is dat verschilt erg per exchange. Bij Binance wordt er beweert dat de gelden van accounthouders en het geld van Binance is vermengd, maar ook dat ze onvoldoende antiwitwaswetgeving hebben nageleefd. Allerlei zaken waarvan we niet willen dat het gebeurt. Regulering is erop gericht dat onder toezicht staande instellingen handelen in het belang van de klant en dat is onvoldoende gebleken volgens diverse toezichthouders. Bij Coinbase draait het simpelweg om de vraag of de crypto-activa die zij verhandelen, of dat wél of geen securities (effecten) zouden zijn. In dat laatste geval zou Coinbase moeten worden geregistreerd als een securities exchange en dus zouden ze onder die wetgeving moeten vallen. Blijkt crypto-activa daadwerkelijk een effect te zijn, dan voldoen ze niet aan huidige regelgeving.

In Europa is er inmiddels vrij goede wetgeving voor bedacht ‘de MiCa’ (Market in Crypto assets), daarin staat helder uitgelegd wat voor soorten crypto-activa je hebt: je hebt stablecoins (dat zijn munten die een overheidsmunt volgen, bijvoorbeeld crypto dollars of crypto euro’s); maar ook NFT’s; en tenslotte ook crypto-activa die erg lijken op een aandeel, waarbij een cryptomunt als onderliggende waarde een bedrijf of een bepaald project waarborgt. Afhankelijk van hoe je ze classificeert, is daar bepaald soort regulering van toepassing en in Europa hebben we het goed geregeld, maar in de VS niet – en daar draaien nu rechtszaken om de vraag: ‘wat zijn crypto-assets eigenlijk?’ Dat is wat er aan de hand is en waarom toezichthouders steeds harder optreden. Vorig jaar is namelijk een gitzwarte bladzijde gebleken met diverse malafide crypto exchanges, waarin FTX de klap op de vuurpijl was.

Sam Bankman Fried (founder FTX) is na Madoff namelijk de grootste fraudeur in de geschiedenis. Vooral in de VS is het erg pijnlijk, want alle toezichthouders en politici waren vriendjes met Bankman Fried, dus die voelen zich ongelofelijk in de kou gezet. Nu willen ze de onderste steen boven hebben en volgt een grote schoonmaak. Wat mij betreft is dat een ontzettend goede zaak dat de rotte appels verdwijnen en in plaats daarvan komen bekende betrouwbare partijen die het stokje overnemen. Zo heeft BlackRock vorige week verkondigd een bitcoin ETF te lanceren, en zo zie je eigenlijk een verschuiving van het ongereguleerde wilde westen wat plaats maakt voor gereguleerd.’

Momenteel wordt crypto in termen van volume hoofdzakelijk gebruikt voor speculatieve doeleinden. Gezien de volatiliteit lijkt het erop dat crypto geen stabiele vorm van valuta is. Zo is bitcoin van de piek in nov’ 2021 gedaald met ca. 60%. Ook hebben we gezien dat bitcoin vorig jaar de status als inflatiehedge niet heeft waargemaakt. Heb jij een oplossing om van bitcoin een daadwerkelijk stabiele cryptocurrency te maken, of is het speculatieve aspect onvermijdelijk?

‘Dat bitcoin niet zo stabiel is, want sinds de piek van november 2021 is het met 60% gedaald, ja fair point. Maar het is ook wel een beetje sinds wanneer je kijkt. Als je gaat kijken ten opzichte van november 2020 dan staan we nu 50% hoger; kijk je ten opzichte van november 2019 dan staan we nu 270% hoger; kijk je ten opzichte van november 2018 dan staan we nu 420% hoger. Ik zou dus kijken over een wat langere periode zoals je ook naar goud zou kijken. Überhaupt heb ik moeite met het concept van een inflatiehedge. Wat je van een hedge eigenlijk wil, is dat het je portefeuille beschermt. Zo heb je bijvoorbeeld TIPS (Treasury Inflation-Protected Securities), dat zijn inflatie gekoppelde obligaties, maar die beschermen alleen die specifieke obligaties tegen inflatie en niet je gehele portefeuille.

Als je 3.000 jaar terugkijkt dan zegt men weleens dat je met een ounce goud een Romeinse gevechtsuitrusting kon kopen. Hetzelfde principe gold gedurende de middeleeuwen en de renaissance. Vandaag de dag kopen we er eveneens een mooi pak voor. Gaandeweg de waarde van goud best een beetje fluctueren. Je kunt goud ook niet afschrijven omdat het vorig jaar van $2.000 naar $1.800 is geconsolideerd. Het is een kwestie van de tijdspanne waarop je zoiets moet beoordelen. Zowel voor bitcoin als goud, zoom uit.’

Hoe voorzie jij de toekomst voor crypto, specifiek in het geval van bitcoin? Verwacht je dat bitcoin een flinke opmars zal hebben gemaakt als betaalmiddel; zal verdere regulatie roet in het eten gooien; en wat maakt dat jij op de lange termijn gelooft in bitcoin?

‘Ik verwacht dat bitcoin verder geadopteerd gaat worden en met adoptie bedoelen we dat het in gebruik genomen wordt voor technologie. Geld zie ik ook als technologie, want het is namelijk een manier om te faciliteren dat ruilen makkelijker wordt. Er zijn best wat landen waar het geldsysteem kapot aan het gaan is, dat hebben we de afgelopen jaren in Libanon gezien, Turkije, Sri Lanka en in Latijns-Amerika is het ook weer raak. Er zijn momenteel steeds meer vermogensbeheerders die onderschrijven dat als je een multi-asset portefeuille hebt, dat bitcoin een hele mooie uncorrelated asset is, en men hoeft maar een heel klein stukje in de portefeuille te alloceren vanwege de hoge volatiliteit, 1 tot 5% maakt elke portefeuille beter. Bitcoin moet je beschouwen als langetermijninvestering, omdat je verwacht dat de technologie de komende 10 jaar beter wordt of misschien wel als ecosysteem, want er worden ook dingen op bitcoin en om bitcoin heen gebouwd. Het is een onderdeel van een heel setje technologieën die ontwikkeld worden samen met AI, robotica en de Metaverse. Voor mij is het onbetwist dat de komende 10-20 jaar bitcoin groeit tot iets wat net zo fundamenteel is als het internet. Er zijn allerlei mensen die voorspellingen doen, maar je ziet eigenlijk dat men gemiddeld uitkomt op een koers van $1 miljoen per stuk de komende 10-20 jaar. Als dat je investeringshypothese is, zou ik zeggen: ‘ja, dat is de reden waarom ik zou een stukje blootstelling in bitcoin zou willen.’

Goud versus bitcoin of gebundelde krachten?

In een recent interview pleit jij dat goud en bitcoin naast elkaar kunnen bestaan als alternatieve beleggingscategorieën gezien hun verschillende eigenschappen. Goud heeft een trackrecord van duizenden jaren en is de bewezen safe have asset, maar bitcoin heeft een open een neutraal netwerk wat legio mogelijkheden met zich meebrengt. Kun jij nader toelichten hoe goud en bitcoin elkaar kunnen aanvullen?

‘Goud en bitcoin hebben allebei geen tegenpartijrisico zodra je de eigen opslag faciliteert, je kan het zelf opslaan of je bewaart het bij een betrouwbare partij naar keuze. Dat is natuurlijk ondenkbaar met jouw eigen geld bij een bank. Het geld op jouw bankrekening is een vordering op de bank, ofwel er is tegenpartijrisico bij elk bedrag hoger dan het depositogarantiestelsel. Wat goud en bitcoin ook gemeen hebben is dat het niet te vervalsen is en dat het schaars is. Óók zijn beiden niet gekoppeld aan een bepaald land of jurisdictie. Je goud is hier net zoveel waard als in Brazilië of in Japan en dat geldt ook voor bitcoin. Het pluspunt van goud is dat goud een veel langere geschiedenis heeft.

Welbekend auteur Nassim Taleb heeft het wel eens over het ‘Lindy effect.’ Dat is als iets al 1.000 jaar bestaat, dan is de kans reëel dat het nog 1.000 jaar zal bestaan. Als iets pas een dag bestaat is de kans reëel dat het er overmorgen niet meer is. En dat effect over hoe lang iets al bestaat, zegt iets over de waarschijnlijkheid dat het toekomstbestendig is. We kunnen gerust concluderen dat goud nooit meer zal verdwijnen gedurende de mensheid. Een ander pluspunt voor goud is dat er een veel bredere acceptatie is. Overal ter wereld kun je iets kopen met goud. Goud is zelfs een monetaire asset, wat vorig jaar in recordtempo is bijgekocht door centrale banken om de balansen te verstevigen. Hierom heeft goud ook een veel grotere marktwaarde dan bitcoin. De marktwaarde van goud is ongeveer 12.000 miljard dollar. Hiermee is de marktwaarde van goud 25x groter dan bitcoin.

Bij bitcoin daarentegen is de echtheid veel makkelijker te controleren. Bij goud moet je het omsmelten en dat is een zeer kostbaar en bewerkelijk proces. Bij bitcoin gebeurt het eigenlijk elke 10 minuten, waarbij de echtheid van alle bitcoins ter wereld worden geverifieerd op het blockchain netwerk. Bitcoin is ook veel makkelijker op te delen in stukjes, op het moment dat jij een baar goud hebt is dat onmogelijk op te delen in minuscule stukjes om er een brood mee te kopen, terwijl bitcoin kun je opdelen in een 100 miljoenste bitcoin. Hiermee is bitcoin dus makkelijker te vervoeren en te versturen. Je kunt voor 100 miljoen of 1 miljard aan bitcoin versturen overal ter wereld in een mum van tijd. Er zijn veel overeenkomsten en hiermee behoren ze toch een beetje tot dezelfde bloedgroep.’

Alternatieve beleggingen als goud en bitcoin zijn in zekere zin een hedge tegen ons huidige (monetaire) systeem. Sinds mensen effectief waarnemen dat hun koopkracht afneemt, dat sparen in euro’s staat garant voor een negatief reëel rendement en dat steeds meer burgers wereldwijd gebukt gaan onder financiële censuur of hoge inflatie. Jij onderschrijft dat bitcoin de oplossing is, kun je dit nader uitleggen?

‘Vier miljard mensen leven in een totalitair regime en er zijn veel landen waar je dubbelcijferige inflatie hebt, waaronder Nederland vorig jaar. Er zijn dus landen waar dat structureel is of waar politici je uitsluiten en/of censureren, daar is het geld pas écht stuk. Je zult Turken ook niet horen over de volatiliteit van bitcoin, want in Turkse lira’s heeft bitcoin al lang weer een all time high gemaakt. In Nederland is het geld op een andere manier stuk. Denk hierbij aan het feit dat de toekomst in toenemende mate digitaal is en dus grensoverschrijdend. Iemand in Japan kan jou geen tikkie sturen, want dat werkt alleen via iDEAL. Het wereldwijde karakter dat je bezittingen wil die niet afhankelijk zijn van een bank is een vraagstuk dat belangrijk is voor de bestaanszekerheid van ons financiële systeem. Dat hebben we onlangs maar weer gezien met Credit Suisse en de Silicon Valley Bank. Het is allemaal ‘too big to fail’ en het is belastingbetaler die voortdurend bij moet springen. Het is voor ons belangrijk dat er een alternatief is en bitcoin kan zéker onderdeel zijn van de oplossing.’

Bij Doijer & Kalff zien wij dat meer jongeren zilver kopen en de wat ‘’ouderen’’ (het meer serieuze vermogen) eerder voor goud kiest. Is dit vergelijkbaar met crypto, waarbij mensen met meer vermogen juist de voorkeur geven aan bitcoin als ‘relatieve’ stabiele coin en altcoins voor het meer speculatieve aspect?

‘In het algemeen kun je zeggen dat veel mensen die crypto kopen dat het in hoofdzaak bestaat uit een jongere doelgroep. Voor hen is digitaal bezit nou eenmaal logischer dan voor ouderen, maar dat is lang niet altijd zo. Er zijn zat oudere vermogende mensen die begrijpen dat hier iets bijzonders aan het gebeuren is, want de meeste mensen die vermogend zijn geworden, die zijn al langer bezig met het kijken naar innovatie.

Zilver wordt daarom ook wel het ‘poor man’s gold genoemd,’ omdat zilver 85x zo goedkoop is dan goud. Er bestaat een correlatie tussen de twee en zilver heeft ook nog is een hogere beta, ofwel een hoger rendementspotentieel, dus is zilver een aantrekkelijkere optie voor als je wat minder vermogen hebt en/of een grotere risicobereidheid hebt. Mensen die wat meer risico’s kunnen tolereren kijken daarom ook naar speculatieve altcoins. Altcoins zou je eigenlijk kunnen zien als een soort van techaandelen, terwijl je bitcoin moet vergelijken met een grote aandelenindex of met goud. We hadden het net over het ‘Lindy effect’ en hieruit kunnen we opmaken dat de meeste altcoins ook weer van het toneel zullen verdwijnen, dat betekent ook dat de kans dat bitcoin nog een keer maal 100 gaat een stuk kleiner is. Het is maar net wat jouw horizon en risicoprofiel is als belegger.’

De digitale euro is gedoemd te mislukken

De hysterie zit momenteel in een heel andere hoek: bij de centrale banken. Centrale banken onderzoeken op dit moment of het zin heeft een digitale versie van hun nationale munt te creëren. Wat is hiervan überhaupt de toegevoegde meerwaarde en wat is de reden dat centrale banken een digitale variant van hun huidige munt willen?

‘Nemen we de digitale euro als voorbeeld, dat is een andere verschijningsvorm van de euro die we al hebben. De euro heeft allerlei verschijningsvormen: je hebt biljetten, muntjes, het saldo op je rekening bij de commerciële bank, maar ook centrale bank reserves zijn een verschijningsvorm van de euro. Zo is het saldo bij PayPal eigenlijk ook een verschijningsvorm van de euro en nu komt daar een nieuwe verschijningsvorm bij, namelijk de digitale euro, deze is publiek en digitaal. Tot nu toe waren alle digitale varianten privaat en alle publieke varianten waren fysiek. De huidige euro die wij nu kennen is privaat en zien wij terug op onze betaal- of spaarrekening. De digitale euro is publiek en wordt uitgegeven door de ECB, daar zit het grote verschil.

Waarom willen centrale banken en overheden dit? Dat verschilt heel erg per land en welke eigenschappen ze hem geven. China bijvoorbeeld die heeft al een digitale munt en dat is een heel bijzonder vraagstuk, want die hadden in 2015-2016 grote problemen met hun bankensysteem. Chinese banken innoveerden niet, waren traag en ontoegankelijk, waardoor een betrekkelijk klein gedeelte van de Chinezen toegang had tot de banken. Hierop besloot de overheid ‘wij geven een aantal techbedrijven de mogelijkheid om bankje te spelen,’ waaronder Alipay. Die bedrijven hebben dus binnen een paar jaar digitaal betalen uit de grond gestampt, en nu is 80% van de betalingen in China mobiel. En dus ligt het gehele betalingsverkeer in handen van een paar grote partijen die alles weten van hun bevolking. In China wordt privacy een stuk minder serieus genomen en dat is overigens ook een beetje het Chinese perspectief; een grote almachtige overheid die zijn onderdanen controleert, een totaal ander motief dan bij ons het geval is.

In Europa is het perspectief dat contant geld aan het verdwijnen is en wij een back-up willen dreigt de euro om te vallen in een uitzonderlijke situatie. Om dan meteen alle speculatie de kop in te drukken, de digitale euro gaat ons muntsysteem heus niet vervangen, simpelweg omdat de bankenlobby dat niet zal accepteren. Daarom zegt de bankensector: ‘dat mag absoluut niet gebeuren.’ De ontwerpen die ik nu gezien heb, daaruit maak ik op dat de digitale euro een betaalmiddel wordt en expliciet geen spaarmiddel. Dit betekent dat de digitale euro een heel beperkt alternatief is op giraal geld, namelijk alleen maar als een manier om peer-to-peer betalingen te verrichten, dus van persoon tot persoon of om mee in de winkel te betalen. Er zijn ook landen in Europa waar bijvoorbeeld e-commerce heel slecht geregeld is, wij hebben iDEAL of Mollie, maar in Italië is dat bijvoorbeeld een stuk minder geregeld. Daar zou deze munt een oplossing voor kunnen zijn. De digitale euro zal voor ons Nederlanders niet heel veel toegevoegde waarde hebben en er wordt ook in de politiek gezegd: ‘wat lost dit ding nu eigenlijk op?’

We zien dat er omtrent de digitale euro er een zweem van complexiteit en vaagheid hangt. Het is momenteel een speelbal voor allerhande theorieën. Discussie vindt vooral plaats in achterkamertjes. Kun jij uitleggen hoever we in deze ontwikkeling staan en of er bepaalde randvoorwaarden aan kleven?

‘In de zomer van 2021 is het project ‘de digitale euro’ gestart in Europa. Het is een traject van vijf jaar bestaande uit twee fasen. Fase (1) is een onderzoek en fase (2) is de implementatie. We zitten nu aan het eind van de onderzoeksfase, dus de ECB die het onderzoek leidt, komt nu met allerlei prototypes en voorstellen enzovoorts. Deze maand wordt er een wetsvoorstel gemaakt door de Europese Commissie, het Europese Parlement en de Raad van de Europese Unie – die gaan straks met elkaar debatteren over het juridisch kader waarbinnen die euro gaat komen en daar staan dingen in als: wat vinden we van privacy; wat vinden we van programmeerbaarheid; wat voor limieten moeten er gelden; de infrastructuur; wie doet de distributie etc. Het komende half jaar gaan daarin keuzes worden gemaakt, waarna de implementatie volgt. De algemene acceptatie zal pas rond 2030 van kracht zijn als je het mij vraagt.

Onlangs sprak ik de divisiedirecteur betalingsverkeer van De Nederlandse bank en hij zei ook: ‘wij willen dat het echt een betaalmiddel moet worden en geen spaarmiddel.’ Hier is niet veel op aan te merken, een alternatieve vorm van geld waarbij Europese burgers hun geld zonder tegenpartijrisico kunnen stallen tot een bepaalde hoogte. Doemverhalen over dat de digitale euro een surveillancemiddel zou zijn is onterecht. Met programmeerbaarheid kun je een hoop lelijke dingen doen, maar in Europa hoeven we hier niet zo bang voor te zijn omdat ze dit moment niet aangrijpen om het banksysteem écht grondig te hervormen. De digitale euro zal niks meer zijn dan een alternatief, waar wij eigenlijk niet significant veel mee opschieten.’

Op Twitter heb jij een heel draadje uiteengezet waarom de digitale euro een flop zal worden, kan jij beknopt de belangrijkste punten toelichten waarom jij verwacht dat de digitale euro geen succes zal worden?

‘Omdat je hem gaat beperken en er zal geen renteaspect zijn. Vooralsnog zou je een maximaal tegoed van €3.000 mogen aanhouden en wellicht wordt dat nog verhoogd. Dat zijn dus een beetje de bedragen waar we over praten. Zoals besproken ‘wat hebben we eraan?’ Het is een leuk back-up systeem en anderzijds om er continentale betalingen mee te verrichten in Europese landen waar de betalingssystemen minder modern zijn, maar revolutionair is het niet. De digitale euro zou een bedreiging vormen voor het huidige banksysteem als het óók als spaarmiddel zou fungeren, dus de digitale euro zal altijd in de schaduw blijven staan van onze huidige euro.

Ik heb aan veel projecten gewerkt, maar ik heb nog nooit een aan project gewerkt waarbij één van de ontwerpcriteria was: ‘het moet niet té succesvol zijn.’ Dat is ergens onverklaarbaar. ‘Ja, omdat de Chinezen het ook doen,’ wordt er geopperd. Als dat de tendens is, dan kun je er vanuit gaan dat het bij een randverschijnsel zal blijven.’

Staan we op een keerpunt of is het al te laat?

In jouw boek ‘Ons geld is stuk’ vinden we een passage waarin hoogleraar risicomanagement Theo Kocken (VU Amsterdam) de ontwrichtende werking van opkoopprogramma’s van centrale banken, exploderende huizenprijzen, beursgekte, de herverdeling van jong naar oud en oplopende staatsschulden omschreef als een fenomeen dat in stand wordt gehouden doordat we onze problemen doorschuiven naar jongere generaties.
 
Een scenario wat onhoudbaar is op lange termijn, staan we op een keerpunt of is het al te laat?

Het is te laat om mondiaal de staatsschulden weer onder controle te krijgen. Natuurlijk zijn ze ook zo hoog omdat we maar blijven doorschuiven, daarmee is het op de lange termijn ook onhoudbaar voor de status van de dollar als wereldreservemunt, maar dan spreken we toch echt in termen van decennia. Maar dat is uiteindelijk bijzaak, want het is niet te laat voor de mensheid en op zijn beurt dus ook niet voor de maatschappij en onze economie, ongeacht wat er ook gebeurt. De mens is van nature een opportunist. Na elke crisis ontstaan er weer kansen, ontstaat er weer bedrijvigheid, noem maar op. Alleen is het op een gegeven moment verstandiger om het bestaande te vervangen door een alternatief dan door een onoplosbaar probleem te willen oplossen.

Neem bijvoorbeeld de VS. Ik heb de afgelopen weken daar toevallig wat onderzoek naar gedaan en daar hebben ze op dit moment een staatsschuld van 32 biljoen dollar (32.000 miljard dollar) dat is zo’n 130% van de economie en de inkomsten van de staat bedragen 20% ten opzichte van het bbp. Als de rente op een gegeven moment over al die over die schuld gemiddeld op 4% komt te staan, dan is het helemaal niet gek dat een enorm gedeelte alleen al op gaat een rentebetalingen. Echter is een schuld voor de VS nooit onhoudbaar, want zij kunnen oneindig geld bijdrukken, dat is het voordeel van het hebben van een wereldreservemunt. Dat betekent wel dat als ze dat doen, dat of de inflatie mondiaal een lange tijd hoog blijft, of dat ze de inflatie exporteren naar andere landen zoals Europa, dus het is wel met elkaar om te kijken hoe men dit wil uitspelen.

Voor de dollar was het Britse pond de wereldreservemunt en een paar eeuwen geleden had de Nederlandse gulden deze status nog. Het is een overgangsperiode van decennia en arguably zitten we al in zo’n overgangsperiode, waarbij we stapsgewijs zien dat de reserves in dollars afnemen en er verbonden worden gesmeed tussen andere landen. Na 70 jaar dollarhegemonie zijn we aangekomen in een decennium waarbij we al zien dat de inflatie gemiddeld hoger zal liggen, maar ook een hogere volatiliteit waarbij het monetair beleid meer fluctueert en waarbij je meer schokken hebt dan nu. Dat is natuurlijk interessant, want na een periode 20-30 jaar van lage inflatie worden we nu met de neus op de feiten gedrukt. Als je je eigen vermogen beheert dan is misschien een andere samenstelling van je beleggingsportefeuille verstandig. De afgelopen 20 jaar hoefde je eigenlijk maar één ding te doen: aandelen Nasdaq en verder niks. Misschien is die tijd voorbij en wellicht passen meer grondstoffen, zoals goud, zilver of bitcoin in je portefeuille. Dat is hoe men de komende jaren tegemoet moet gaan. De muziek stopt altijd met spelen op een onverwacht moment, het enige wat je kan doen is je eigen onderzoek verrichten.’

Wij danken Bert Slagter voor dit openhartige interview!